Tuesday, March 31, 2015

ශ්‍රී ලාකේය සාම්ප්‍රධායික වාමාංශික ව්‍යාපාරයේ ප්‍රභවය වර්ධනය සහ පරිහානිය

ශ්‍රී ලංකාවේ වාමාංශික ව්‍යාපාරයේ ඉතිහාසය ඉතා ඈතට දිව යන කාරණාවකි. ශ්‍රී ලංකාවේ දේශපාලන ඉතිහාසය තුල අධිරාජ්‍යවාදයෙන් නිදහස් වීමේ අරගලය තුලද බලහත්කාරයෙන් අමතක කරවනු ලැබූ කොට්ථාශයක් ලෙස මෙරට වාමාංශිකයන් හදුනා ගත හැක.

සමාජවාදී සමාජක්‍රමයක් වෙනුවෙන් මෙරට ජනතාව පෙලගැස්වීමේ අරගලය ආරම්භ වන්නේ විසිවන සියවසේ මුල් භාගයේදීය. කාල් මාක්ස් නැමැති දාර්ශණිකයා විසින් 19 වන සියවසේදී ඉදිරිපත් කරන ලද කොමියුනිස්ට් ප්‍රකාශනයෙන් සමාජවාදී ව්‍යාපාරය නව පණක් ලබමින් ඉදිරියට පැමිණෙන්නට විය. ඔහු එහිදී ප්‍රකාශ කරන්නේ  "අවතාරයක් යුරෝපයේ හොල්මන් කරයි - එය කොම්යුනිස්ට්වාදයේ අවතාරයයි. පාප් වහන්සේ සහ සාර් රජුද, මෙටර්නිහ් සහ ගීසෝද, ප‍්‍රංශයේ රැඩිල්වරු සහ ජර්මන් පොලිස් ඔත්තුකරුවෝද යන මේ පැරනි යුරෝපයෙ සියලූ බලවේග මෙම අවතාරය පලවා හැරීම පිනිස ශුද්ධවූ ගිවිසුමකට එලඹ සිටිති." ලෙසය.

මෙම කොමියුනිස්ට් අවතාරය යුරෝපයේ සිට පෙරදිග රාජ්‍යයන්ටද, අප්‍රිකාවටද, ලතින් ඇමරිකාවටද පැතිරෙන්නට ගන්නේ එවකට යූරෝපීය රාජ්‍යයන් විසින් ආසියාවේ සිට ඇමරිකානු මහද්වීපය දක්වා පවත්වාගන යන ලද අධිරාජ්‍යවාදී යටත්විජිත ක්‍රමය තුලදීය.

මෙරට වාමාංශික ව්‍යාපාරය පක්ෂ ක්‍රමයක් ලෙස වර්ධනය වන්නේ ලංකා සම සමාජ පක්ෂයේ ආරම්භයත් සමගයි. නමුත් සමසමාජ පක්ෂයේ ආරම්භය ඇතිවීමට පෙර ඇතිවූ කාරණා විශාල ප්‍රමාණයක් ඇත.
බටහිර අධ්‍යාපනය ලබා මෙරටට පැමිණි ඉහල මධ්‍යම පාන්තික තරුණයන් පිරිසක් විසින් මෙරට වාමාංශික ව්‍යාපාරයේ මූලිකත්වය ගන්නා ලදි. පැවති සාර් වරුන්ගේ පාලනය පෙරලා දමා රුසියානු අධිරාජ්‍යය තුල සමාජවාදී සෝවියට් සමූහාණ්ඩු සංගමය බිහිවීමත් සමග යුරෝපය පුරා සමාජවාදී සමාජ ක්‍රමයක් පිලිබද බලාපොරොත්තු වර්ධනය වන්නට විය.

මේ කාලය තුල යුරෝපය සහ ඇමරිකාව වැනි ධනේශ්වර රාජ්‍යයන්හී සිය උසස් අධ්‍යාපනය ලබමින් සිටි එන්. එම් පෙරේරා පිලිප් ගුණවර්ධන වැනි තරුණයින්, මහාචාර්‍ය හැරල්ඩ් ලැස්කි සහ ස්කොට් නියරින් වැනි මාක්ස්වාදී උගතුන්ගේ අදහස් අනුව මාක්ස්වාදී අදහස් වලට අනුගත වන්නට විය. පසුව පෙරලා මවුරටට පැමිනි මෙම තරුණයන් තම විප්ලවවාදී අදහස් වලට අනුව මෙරට දේශපාලනයට පිවිසීම සිදුවිය.
මේ කාලය වන විට මෙරට ඉංග්‍රීසි යටත්විජිතයක් ලෙස පැවති අතර මෙරටට නිදහස ලබා ගැනීම සදහා වූ අරගලය ඉන්දියාවේ හෝ වෙනත් යටත්විජිතයන් තුල පැවති ආකාරයට දැඩි ස්වභාවයක් නොගත් අතර අධිරාජ්‍යවාදි පාලකයන් සමඟ සම්මුතියෙන් සාමකාමීව කටයුතු කරන තත්වයක පැවතුනි. මෙහිදී මහජනතාව විසින් බලාපොරොත්තු වූ ප්‍රභල අරගලයක් නොමැතිවීමේ රික්තය පිරවීමට මෙම තරුණ වාමාංශික නායකයන් සමත්විය.

1931 වසරේදී පසු කාලයක ලංකා කොමියුනිස්ට් පක්ෂයේ නායකයා බවට පත්වූ දොස්තර එස්. ඒ වික්‍රමසිංහ මොරවක ආසනය නියෝජනය කරමින් රාජ්‍ය මන්ත්‍රණ සභාවට තේරී පත්වීමත් සමග එවකට ව්‍යවස්ථාදායකය තුල පැවති රදල සහ ධනේශ්වර පංතියේ නියෝජනයට තර්ජනයක් කිරීමට මෙරට වාමාංශික ව්‍යාපාරයට හැකි විය. කම්කරු සහ ගොවි ජනතාවගේ දුක්ගැනවිලි සම්බන්දයෙන් රාජ්‍ය මන්ත්‍රන සභාව තුල වික්‍රමසිංහයන් දැඩි අරගලයක නිරත විය.

පසුව සූරිය මල් ව්‍යාපාරය ආරම්භකරමින් අධිරාජ්‍ය විරෝධී රදල විරෝධී ගමනක් ආරම්භ කරන ලද එන්.එම්. පෙරේරා, පිලිප් ගුණවර්ධන, එස්.ඒ.වික්‍රමසිංහ, කොල්වින් ආර්. ද සිල්වා, ලෙස්ලි ගුණවර්ධන, ඩොරීන් යං, සෙලීනා පෙරේරා, රොබට් ගුණවර්ධන, වර්නන් ගුණසේකර, විල්මට් ඒ. පෙරේරා, ජේ.සී.ටී. කොතලාවල, ඒම්.ජී. මෙන්ඩිස් සහ බී.ජේ. ප්‍රනාන්දු යන අය රදල සහ ධනේශ්වර විරෝධි මතය මහජනයා අතට ගෙන යන ලදි. අතර එකල පැතිරෙමින් පැවති මැලේරියා වසංගතයට ගොදුරු වූ ජනතාවට මහත් සේවයක් කරන ලදි. එමඟින් විශාල මහජන ප්‍රසායක් ගොඩනගා ගැනීමට මෙම තරුණ නායකයන් සමත් විය.

ලංකා සම සමාජ පක්ෂය මෙරට මුල්ම දේශපාලන පක්ශය ලෙස බිහි වන්නේ මෙවන් පසුබිමකය. පසුකාලීනව ලෝකයේ පැවති ප්‍රභලම ට්‍රොට්ස්ස්කිවාදී දේශපාලන ව්‍යාපාරයක් බවට සමසමාජ පක්ෂය පත්වන්නේ සෝවියට් සංගමයත් මහජන චීනයත් යන ලොව ප්‍රභලම සමාජවාදී රාජ්‍යයන් දෙකම එම දේශපාලන මතය ප්‍රතික්ෂේප කරනු ලබන පසුබිමකය.

පසුකාලීනව ලංකා සම සමාජ පක්ශය විවිධ පක්ශ ලෙස කැඩි බිදී යාම සිදු වන්නේ යම් යම් න්‍යායාත්මක නොගැලපීම් මතය. නමුත් වාමාංශික ව්‍යාපාරය මෙරට පීඩිත පන්තිය වෙනුවෙන් සිදු කරන ලද අරගලය විටෙක එක්වත් තවත් විටෙක වෙන් වෙන්වත් සිදු කරන ලදි. සාම්ප්‍රධායික මාක්ස්වාදී අදහස වූ විප්ලවය වෙනුවට පාර්ලිමේන්තු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය මත පදනම්ව සමාජවාදී සමාජ ක්‍රමයක් සදහා සටන් කිරීම ඔවුන් තෝරා ගන්නා ලදි. මෑත කාලයේදී වාසුදේව නානයක්කාර මහතා විසින් කරන ලද ප්‍රකාශයක් මේ සදහා හොදම උදාහරණය සපයනු ඇත. ශ්‍රී ලංකාව වසර 67ක් පුරා පන්ති අරගලය තුල අත් කරගත් සියලු ජයග්‍රහණ සම්මුතීන් මත ඇතිකරගත් ජයග්‍රහණ විනා කැරලිකාරී තත්වයන් තුල අත් කරගත් ජයග්‍රහණයක් නොමැති බව ඒ මහතා ප්‍රකාශ කර සිටියේය. මෙම ප්‍රකාශය පූර්ණ වශයෙන් නිවැරදි නොවූවත් විශාල සත්‍යයක් ඇති ප්‍රකාශයකි.

1947 මැතිවරණයට ඉදිරිපත්වන වාමංශික පක්ෂ සමසමාජ පක්ෂය 10 ක් ද කොමියුනිස්ට් පක්ෂය 5 ක්ද බොල්ෂවික් ලෙනින්වාදී පක්ෂය 5ක් ලෙස ද ආසන 20ක් දිනා ගන්නා අතර මුලු ඡන්ද සංඛ්‍යාවෙන් 20% ක් දිනා ගන්නා ලදි. එක්සත් ජාතික පක්ෂයට විරුද්ධව සියලු පක්ෂ එක්ව නව ආණ්ඩුවක් බිහි කිරීමේ උත්සාහය ගත්තද බොල්ෂවික් ලෙනින්වාදී පක්ෂයේ කටයුතු හේතුවෙන් එම උත්සහය අසාර්ථක විය.
මේ අතර 1948 පෙබරවාරි 04 වන දින ශ්‍රී ලංකාව ඩොමීනියන් තත්වය ලබන අතර කෙටි කාලයක් යන විටම 1951දී බණ්ඩාරනායක ප්‍රමුඛ සිංහල මහා සභාවේ පිරිස එක්සත් ජාතික පක්ෂ රජයෙන් ඉවත්වන අතර 1952 දී නැවතත් එක්සත් ජාතික පක්ෂ ආණ්ඩුවක් බිහි විය. මේ සමඟම මෙරට ආර්ථිකයේ අර්බුදයක් ඇතිවන අතර රජය විසින් පවත්වාගන ගිය සහන කටයුතු අහෝසි කරන්නට විය. මෙයට විරුද්ධව විශාල ජන මතයක් ඇති වූ අතර එයට නායකත්වය දුන් වාමාංශික පක්ෂ 1953 සමස්ථ මහා වැඩවර්ජනය හා හර්තාලයක් ආරම්භකරන ලදි. ඉතා ඉක්මනින්ම රට පුරා පැතිරුනු මෙම හර්තාලය විශේෂයෙන්ම වමේ ව්‍යාපාරය ප්‍රභල ප්‍රදේශ වලින් අති විශාල සහයක් ලැබුනි. නමුත් එවකට පැවති රජය දැඩි මර්ධනකාරී ලෙස අරගලය මැඩ පවත්වන ලද අතර නව දෙනෙකු වෙඩි තබා ඝාතනය කරන ලදි.

1953 හර්තාලයේ දී ඇතිවූ තත්වය මත 1956 දී එක්සත් ජාතික පක්ෂ රජය පරදවා මහජන එක්සත් පෙරමුණු රජයක් පිහිටුවන ලද අතර එයට යම් යම් වාමාංශික පක්ෂ සහය දුන්නද ප්‍රධාන පක්ෂ වල සහයක් නොවීය. ඔවුන් නිතරඟ ගිවිසුම් හරහා පමණක් සුලු සහයක් ලබා දෙන ලදි.

සිංහල රා‍ජ්‍ය භාෂාව බවට පත්කිරීමේදී එයට ප්‍රභලම ප්‍රතිරෝධය දක්වනු ලැබූයේ වාමාංශික ව්‍යාපාරයයි "භාශා දෙකක් නම් එක රටයි, එක භාශාවක් නම් රටවල් දෙකයි" යනුවෙන් ආචාර්‍ය කොල්වින් අර්. ද සිල්වා මහතා විසින් කරන ලද ප්‍රකාශය අදටත් ඉතා වැදගත් ප්‍රකාශකි.

1963 දී බොරැල්ල අතුරු මැතිවරනයේදී එක්සත් ජාතික පක්ෂය සහ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය යන පක්ෂ දෙකම පරාජය කරමින් වාමාංශික එක්සත් පෙරමුණ ජය ලබාගන්නා ලදි.  මෙමගින් වාමාංශික පක්ෂ වල එක්සත් භාවය පෙන්නුම් කරන ලද අතර. ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය වාමාංශික පක්ෂ තම රජයට එක් කර ගැනීමට උත්සාහයක් දරණ ලදි.

මෙහි ප්‍රතිපලයක් ලෙස සම සමාජ පක්ෂය පෙර පැවති අරගල දේශපාලනයෙන් ඉවත්ව නිදහස් පක්ෂයත් සමග සභාග දේශපාලනයට එක් වීම දක්නට ලැබේ. 1965 දී සභාගය පරාජය කරමින් එක්සත් ජාතික පක්ෂය ප්‍රමුඛ හත් හවුල් ආණ්ඩුව පිහුටුවන ලද අතර නැවත වරක් 1968 දී නිදහස්,සම සමාජ, කොමියුනිස්ට්, යන පක්ෂ එක්ව 1970 මැතිවරණයට ඉදිරිපත් වී තුනෙන් දෙකක ආසන ප්‍රමාණයක් සහිත නව රජයක් පිහිටුවන ලදි. නිදහසින් පසු ඉතිහාසයේ බිහිවූ ප්‍රගතිශීලීම රජය ලෙස හදුනා ගත හැකි මෙම රජය විසින් 1972 මැයි මස ජනරජ ව්‍යවස්ථා සම්මත කිරීම, ඉඩම් ප්‍රතිසංස්කරණ පනත 1975 ඉඩම් සංශෝධන මගින් විදේශයන් සතු වතු සමාගම් පවරා ගැනීම, විදේශ විනිමය වංචා විමර්ශණය ගෙවල් අයිතිය සීමාව ඇතුළු වැදගත් පියවරයන් විශාල ගත්තේ ය. 1971 ඇති වන මාක්ස්වාදී කැරැල්ල මැඩ පැවැත්වීමට වාමාංශික නායකයින් සහය දීමද සැලකිය යුතු කරුණකි. 1975 වන විට සමඟි පෙරමුණු රජයෙන් වාමාංශික පක්ෂ ඉවත් වන අතර 1977 මැතිවරණයේදී අන්ත පරාජයකට පත්වන වාමාශික පක්ෂ එකදු ආසනයක් වත් දිනා ගනු ලබන්නේ නැත.

1983 ජූලි මස ඇතිවූ කලු ජූලිය හේතුවෙන් එවකට පැවති එක්සත් ජාතික පක්ෂ වාමාංශික පක්ෂ තහනමකට ලක් කරන අතර නායකයන් විශාල ප්‍රමාණයක් අත් අඩංගුවට ගන්නා ලදි. පසුව ඇතිවන සමාජ ආර්ථික තත්වයන් හේතුවෙන් ග්‍රාමීය ජනයා අතර විශාල අසහනයක් ඇතිවන අතර එහි උච්චස්ථානයට පත් වන්නේ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ විසින් ආරම්භ කරන තරුණ කැරැල්ලයි. 1971 දි සිදු කලාක් මෙන් ආයුධ සන්නද්ධ අරගලයක් මගින් සමාජවාදී රාජ්‍යයක් බිහිකිරීමේ අරමුණෙන් ඇති වූ මෙම අරගලය අවසන් වූයේ 60,000 කට අධික තරුණ ජීවිත රටට අහිමි කරමිනි. 1988 මහ මැතිවරණයට එක්සත් සමාජවාදී පෙරමුණ ලෙස ඉදිරිපත් වන කොමියුනිස්ට්,සම සමාජ, නව සම සමාජ, මහජන පක්ෂය යන පක්ෂ ආසන 3ක් දිනා ගන්නා අතර මහජන එක්සත් පෙරමුණද වෙනමම තරඟ කොට ආසන තුනක් දිනාගනු ලබයි.

වසර 17 ක් පැවති එක්සත් ජාතික පක්ෂ රජය පරාජය කරමින් පොදු පෙරමුණු ආණ්ඩුව බිහි වන්නේ පැරණි වාමාංශික පක්ෂ සහ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය සන්ධාන ගතවීම මගිනි එවිට ඉතා දුර්වල තත්වයකට පත්ව සිටි ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ ද පැවති පාලනය පෙරලා දැමීමට සහය පල කරනු ලබන්නේ සංධානයට එක් නොවෙමිනි. දිගින් දිගටම සභාග ආණ්ඩු වලට විරුද්ධත්වයක් දක්වනු ලබන ජනතා විමුක්ති පෙරමුණද තම දිගු කලක් පැවති මතය වෙනස් කරමින් 2004 දී එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය බිහි කරමින් සභාගයකට එක් වනු දැකිය හැකි විය. 2015 ජනාධිපතිවරණයේදී මහින්ද රාජපක්ෂ පාලනය පෙරලා දැමීමේද විශේෂ කාර්‍යභාරයක් වාමාංශික ව්‍යාපායේ කොටස් විසින් දරනු ලබයි. සම සමාජ කොමියුනිස්ට් යන් පක්ෂ වලින් වෙන්වූ ක්‍රියාකාරිකයන් සෘජුවද ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ වක්‍රවද මෙම කාර්‍ය්යට සහය විය.

වාමාංශික ව්‍යාපාරයේ පරිහානිය

නිදහස ලබන කාලය වන විට ඉතා ප්‍රභල දේශපාලන බලයක් දරාගන සිටි වාමාංශික ව්‍යාපාරය මෑත කාලය වන විට විශාල ලෙස පරිහානියකට ලක්වී තිබීම දැකිය හැක. මෙසේ සිදුවීමට විශාල සමාජ, දේශපාලනික මෙන්ම ආර්ථික කාරණාද බලපෑම දැකිය හැක.

1935 දී ආරම්භ වන සම සමාජ පක්ෂය ප්‍රමුඛ වාමාංශික ව්‍යාපාරයේ නායකයින් බහුතරය බටහිර අධ්‍යාපනය ලත් ඉහල මධ්‍යම පාන්තික පිරිසක් විය. ඔවුන්ගේ දේශපාලනික කටයුතු තුලින් දිලිදු ජනතාව ආකර්ෂනය කර ගැනීමට ඔවුන් සමත් වූවත් රටේ ජන මනස හදුනා ගැනීමේදී ඔවුන් අසාර්ථක විය හොදම උදාහරණය ලෙස දුටු ගැමුණු රජතුමා ගඩොල් මෝඩයා ලෙස හැදින්වීම වැනි කාරණා හදුනා ගත හැක. මුලු මහත් සිංහල බෞද්ධ සමාජය විසින් වීරත්වයෙන් සලකන අයකුට අපහාස කිරීම විරුද්ධ දේශපාලනික කණ්ඩායම් වාමාංශිකයන්ට එරෙහිව යොදාගන්නා ලද ප්‍රධානතම අවියකි. කාලයත් සමඟ මෙරට මධ්‍යම පන්තියේ සිදුවූ වර්ධනයද වාමාංශික ව්‍යාපාරයේ පරිහානියට හේතු විය. එක්සත් ජාතික පක්ෂය ප්‍රමුඛ ධනේශ්වර කණ්ඩායම් වලට විකල්පයක් ලෙස සිටි වමේ පක්ෂ වෙනුවට ජාතිකවාදී බලවේග මතුවීම මගින් වමට බරව සිටි විශාල ජන පිරිසක් ජාතිකවාදී බලවේග සමග එක් වීමද දැකිය හැකි විය. මෙයට හොදම උදාහරණය නම් බණ්ඩාරනායකගේ නික්ම යාම තුලින් වම සහ දකුණ අතර පැවති දේශපාලන රික්තය සිංහල බෞද්ධ ජාතිකවාදය මගින් පිරවීමයි. වාමාංශික ව්‍යාපාරයේ යෝධයකු වූ පිලිප් ගුණවර්ධන ප්‍රමුඛ මහජන එක්සත් පෙරමුණ මාක්ස්වාදය අතහැර වාමාංශික ජාතිකවාදී දේශපාලනයකට මාරුවීමද දැකිය හැක. තවද 1953 දී හර්තාලය සිදුවිමේදී ව්මේ නායකයන් විසින් එය ඉදිරියට ගෙන යාමට ඉදිරිපත් නොවීම මඟින් ඔවුන් පිලිබද තිබූ විශ්වාසය බිදවැටීමක් සිදුවිය පසු කාලයේදී ජනතා විමුක්ති පෙරමුනේ ප්‍රධාන චෝදනාවක් බවට පත්වූයේද හර්තාලය පාවාදීමයි.

මාක්ස්වාදී න්‍යායන් මත පදනම්ව දේශපාලන කටයුතු සිදු කරන වාමාංශික දේශපාලන පක්ෂ අභ්‍යන්තර මතගැටුම් මත දෙකඩ වීම ද වමේ ව්‍යාපාරයේ පරිහානියට හේතු විය. අදටද ලංකාවේ තිබෙන ලියාපදිංචි දේශපාලන පක්ෂ 64 අතරින් සංධාන සදහා පිහිටුවා ගත් පක්ෂ සහ නාමික පක්ෂ ඉවත් කලහොත් බහුතර පක්ෂ ප්‍රමාණයක මුල සෙවීමේදී එම පක්ෂ සම සමාජ පක්ෂයේම බෙදීම් වල දිගුවක් ලෙස හදුනා ගත හැක.

1964 වන විට ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ බිහිවීමද පැරණි වම හා අලුත් වම ලෙස බෙදීම් රේඛාවක් ඇති වීමද වාමාංශික ව්‍යාපාරය අධ්‍යයනයේදී ඉතා වැදගත් වේ. 2008 වන විට වසර 40කට වඩා කාලයක් නොබෙදී පැවති ජනතා විමුක්ති පෙරමුණද අභ්‍යන්තර අර්බුධ හේතුවෙන් දෙකඩ වන අතර ජාතික නිදහස් පෙරමුණ ලෙස වෙනම දේශපාලන පක්ෂයක් බිහිවීමත් විමල් වීරවංශ ප්‍රමුඛ කණ්ඩායමක් මාක්ස්වාදයෙන් යම් ප්‍රමාණයක් ඈත් වෙමින් වාමාංශික ජාතිකවාදය දෙසට නැඹුරු වෙනු දැකිය හැක. ඉතා කෙටි කාලයක් තුල නැවත වරක් අභ්‍යන්තර පිපිරීමකට ලක් වන් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ 2012 වනවිට පෙරටුගාමි සමාජවාදී පක්ෂය ලෙස නැවතත් දෙකඩ වනු දැකිය හැකි විය.  එසේම වාමාංශික ව්‍යාපාරයේ පරිහානියට ප්‍රරධාන හේතුවක් ලෙස සංධාන ගත වීම හදුනා ගත හැක. 1970 මැතිවරණයේ ඇති කරගත් සංධානය 1975 වන විට බිද වැටීමත් 1977 දී වාමාංශික පක්ෂ කිසිදු ආසනයක් දිනා නොගන්නා තත්වයට පත්වීමත් පසු කාලීනව පාර්ලිමේන්තුව තුල වාමාංශික පක්ෂ වල හඩ නොඇසී යන තත්වයට පත්විය. ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ පමණක් පවතින රජයන් විවේචනය කරන තත්වයක් ඇති වීම පැහැදිලි ලෙසම හදුනා ගත හැක.

ජාත්‍යන්තර දේශපාලනයේ සිදුවූ හැල හැප්පීම්ද මෙරට වාමාංශික ව්‍යාපාරයේ පරිහානියට දායක වූ බව කිව හැක. මාක්ස්වාදය ලොවපුරා විවිධ රාජ්‍යයන් තුල විවිධ අත්හදා බැලීම් වලට ලක්වීමත් මෙරට වාමාංශික ව්‍යාපාරයට බලපානු ලැබීය. මහජන චීනය වෙළදපොල ආර්ථික ක්‍රමයට එක්වීම, 1989 දෙසැම්බර් 25 වන දින සෝවියට් සංගමය බිද වැටීමත් ලොව පුරා සමාජවාදී ව්‍යාපාර වලට දරුණු ලෙස බලපාන ලදි.

තවද 1980 දශකයෙන් පසු මෙරට ජාතිකවාදී දේශපාලනය නැවත වරක් හිස එසවීමද ජර්මානු සමාජවාදයට වඩා දේශීය ජාතික චින්තනය ජනතාව අතරට ගෙන යාමේ පහසුවද වාමාංශික ව්‍යාපාරය මුහුණදෙන විශාල අභියෝගයකි.


මූලාශ්‍ර
·         Karl Marx, Friedrich Engels. (1848). Manifesto of the Communist Party. In: Manifesto of the Communist Party. London: -. p2.
·         D. E. W. Gunasekara. (2007). Whither Lanka’s left movement?. Available: http://www.sundaytimes.lk/070708/News/nws1.html. Last accessed 05th Feb 2015.
·         W. T. A. Leslie Fernando . (2009). The origins of the Leftist Movement in Sri Lanka. Available: http://www.sundayobserver.lk/2009/03/08/rev15.asp. Last accessed 05th Feb 2015.
·         Chamara Sumanapala. (2014). What is ‘left’ of the left movement in Sri Lanka . Available: http://www.nation.lk/edition/news-features/item/32365-what-is-%E2%80%98left%E2%80%99-of-the-left-movement-in-sri-lanka.html. Last accessed 05th Feb 2015.
·         Shyamon Jayasinghe. (2014). The Four Segments Of The Lankan Left Movement. Available: https://www.colombotelegraph.com/index.php/the-four-segments-of-the-lankan-left-movement/. Last accessed 05th Feb 2015.
·         නලින් සුබසිංහ. (201). ශ්‍රී ලංකාවේ මාක්ස්වාදී ව්‍යාපාරයේ ඉතිහාසය (1). Available: https://indhrakiilaya.wordpress.com/2013/05/10/%E0%B7%81%E0%B7%8A%E2%80%8D%E0%B6%BB%E0%B7%93-%E0%B6%BD%E0%B6%82%E0%B6%9A%E0%B7%8F%E0%B7%80%E0%B7%9A-%E0%B6%B8%E0%B7%8F%E0%B6%9A%E0%B7%8A%E0%B7%83%E0%B7%. Last accessed 05th Feb 2015.
·         එස්‌. සුදසිංහ. (2013). 70 වසරක කොමියුනිස්‌ට්‌ පක්‌ෂ හා වාමාංශික ව්‍යාපාර. Available: http://www.divaina.com/2013/07/01/mano04.html. Last accessed 05th Feb 2015.

·         අනුර ප්‍රේමලාල්. (2010). සමාජවාදී ජනතා අරගලයේ පෙර ගමන් කරුවෝ. Available: http://www.dinamina.lk/2010/07/03/_art.asp?fn=f1007034&p=1. Last accessed 05th Feb 2015.


Friday, August 1, 2014

පොදු අපේක්ෂක තෛලය සාර්ථකද?



මෙරට මුහුණදී ඇති විශාලම අභියෝගය රාජපක්ෂ පාලනය බවත් එම පාලනය පෙරලා දැමීමේන් සහ විධායක ජනාධිපති ධූරය අහෝසි කිරීමත් මගින් මෙරට යහමගට ගත හැකි බව අපේ සමහර දේශපාලන විචාරකයෝ නින්දෙන් අවදිවී දොඩවන්නට පටන්ගෙන ඇත.

මා දකින ආකාරයට මෙරට මුහුණදෙන විශාලම අභියෝගය රාජපක්ෂ පාලනය නොව මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයාට අභියෝග කල හැකි ප්‍රභල චරිතයක් විපක්ෂය තුල හෝ රජය තුල නොමැතිවීමත්, ඔහුගෙන් පසු මෙරට බාර ගැනීමට ප්‍රභල නායකයකු තවමත් බිහිවී නොමැතිවීමත්ය. එයට හොදම උදාහරණය වන්නේ රාජපක්ෂ පාලනය පෙරලා දැමීමට විදේශ තානාපති අංශ වල සහය හිරිකිතයකින් තොරව ලබා ගැනීමට මෙරට විපක්ෂය සූදානම් වීමය. විපක්ෂයේ නොහැකියාව මෙයින් පැහැදිලිවම හදුනාගත හැකි බව මගේ වැටහීමයි. තවද ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සමාජයක තම නායකයා බලයෙන් පහකර ගැනීමට විදෙස් සහය ගැනීමට  අප ජාතියක් වශයෙන් ලැජ්ජා විය යුතුය.

මෙරට ජනාතාව මහින්ද රාජපක්ෂ දිගින් දිගටම බලයට පත් කරනු ලබන්නේ ඔවුන්ට වෙනත් විකල්පයක් නොමැති බැවිනි. මෙරට පැවති සියලුම ආණ්ඩු මෙන්ම රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවද අතිශයින් දූශිත පාලනයක් බව මෙරට අති මහත් බහුතර ජනතාව නොදන්නවා යැයි සිතීම අනුවන කමකි. ඒ කෙසේ වුවත් මෙරට ජනතාව බහුතරයක් තවමත් මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපති ලෙස තබා ගැන සිටීමට සූදානම්ව සිටී.

මේ අතර නැවතත් විපක්ෂයේ පොදු අපේක්ෂකයෙකු මීලග ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත් කල යුතු බවට කතාබහක් රට පුරා පැතිරී යමින් පවතින්නේ රාජපක්ෂ පාලනය සතු ජනප්‍රියත්වය අඩු වෙමින් පවතින වටපිටාවකය. මෙහිදී සැලකිය යුතු විශේෂ කාරනාවක් වනුයේ පැරණි වාමාංශිකයන් සහ පැරනි නිදහස් පාක්ෂිකයන්ද රජය ගැන කලකිරීමකින් සිටීමයි. මෙම කලකිරීමට ප්‍රධාන හේතුවක් ලෙස නාමල් රාජපක්ෂගේත් බැසිල් රාජපක්ෂගේත් ක්‍රියාකලාපය හේතුවී ඇති බව මගේ වැටහීමයි.

විපක්ෂයේ පොදු අපේක්ෂකයා ලෙස පසුගිය දිනවල ප්‍රධාන වශයෙන් නම් පහක් සමාජ ජාල වෙබ් අඩවි හරහා ප්‍රසිද්ධ විය. චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක, රනිල් වික්‍රමසිංහ, අනුර කුමාර දිසානායක, මාදුළුවාවේ සෝභිත හිමි, ශිරාණි බණ්ඩාරනායක මෙම නම්ය. ජනාධිපතිවරණයකදී ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ ට මෙම එක් එක් පුද්ගලයන්ගෙන් එල්ලවිය හැකි අභියෝගය  වෙන වෙනම සහ පොදුවේ සලකා බැලිය යුතුය.

හිටපු ජනාධිපති චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක මැතිණිය මෙරට හිටපු ජනාධිපති වරියක වීමත් ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ උරුමය සතු වීමත් හේතුවෙන් ඇයට යම් බලපෑමක් කල හැකි යයි යමෙකුට තර්ක කල හැකි වුවත් 2010 ජනාධිපතිවරනයෙන් එම තර්කය නිශේදනය වී ගියේ අඩුම තරමේ අත්තනගල්ල ආසනයවත් සරත් ෆොන්සේකා මහතාට ජය අත්කරදීමට එතුමියට නොහැකිවීමෙනි. තවද කිසිදු දිනක වේලාවට වැඩක් නොකරන බවට ප්‍රසිද්ධියක් ලබා සිටින එතුමියගේ පාලන සමය ගැන මෙරට ජනතාව අමතක කර ඇතැයි සිතිය නොහැක. එබැවින් කිසිදු ලෙසකත් මහින්ද රාජපක්ෂට අභියොගයක් කිරීමට  චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක මැතිණියට හැකි වේ යැයි සිතිය නොහැක. තවද චන්ද්‍රිකා,රනිල් අනුර සංධානයක් ඇතිවීමට ඇති ඉඩ ඉතා අඩු බව සැලකිය යුතුය. 

රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා මහින්ද රාජපක්ෂට අභියෝගයක් නොවේයැයි කිසි විටකත් කිව නොහැක 2005 මැතිවරණයේදී උතුරේ ඡන්දය පැවැත්වූයේ නම් රනිල් වික්‍රමසිංහ මහාතා අනිවාර්යෙන්ම ජය ගනු ඇත. නමුත් මේ 2005 නොවේ. වික්‍රමසිංහ මහාතාගේ ජනප්‍රියතාව ඉතා  විශාල පිරිහීමකට ලක්වි ඇති ඇතර පසුගිය කාලයේ පක්ෂය තුල පැවති බල අරගලය ඒ.ජා.ප ය සතු සංවිධාන ශක්තිය තවදුරටත් බිද වට්ටවන ලදි. දැන් දැන් මේ ගැටුම් සමතයකට පත්වීම හේතුවෙන් පක්ෂය නැවතත් අලු ගසා නැගිටිනු ඇත. නමුත් ඒ සදහා කාලය අවශ්‍යය. ජනාධිපතිවරණය පැවැත්වීම කල් ගතවීම එ.ජා.පයේ ප්‍රතිසංවිධාන කටයුතු සදහා වාසි සහගත වනු ඇත. එවැනි අවස්ථවකදී සිදුවන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂ පාලනය කලකිරුනු වාමාංශිකයන් සහ මධ්‍යස්ත ඡන්දදායකයන් පිරිසක් ජ.වි.පෙ අපේක්ෂකයාට සහය දීමත් එයින් වාසියක් ලබාගැනීමට වික්‍රමසිංහ මහතාට හැකිවීමත්ය. දකුණ සහ බස්නාහිර පලාත් මැතිවරණයේ දී මෙලෙස කලකිරුනු පිරිසක් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණටත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පක්ෂයටත් ඡන්දය ප්‍රකාශ කිරීම දකින්නට ලැබුනත් ජාතික මැතිවරණයකදී ජනතාව එලෙසම හැසිරේ යයි සිතිය නොහැක. නමුත් වික්‍රමසිංහ මහතාට කිසි ලෙසකින් පොදු අපේක්ෂකයකු විය නොහැක. මන්ද යත් ජ.වි.පෙ කිසි ලෙසකින්වත් එ.ජා.ප නායකයා වෙනුවෙන් දේශපාලනය නොකිරීමයි. එසේ වුවහොත් සිදුවන්නේ ජ.වි.පෙ තමා විසින්ම තමන්ගේ දේශපාලන මරතොන්ඩුව දමා ගැනීමයි

පූජ්‍ය මාදුළුවාවේ සෝභිත හිමියන්ගේ ඉදිරිපත්වීම විශේෂත්වයේ ලා සැලකිය යුතුය. උන්වහන්සේ කිසිදි දේශපාලන පක්ෂයකට අයත්නොවීමත් උන්වහන්සේ දීර්ග කාලයක් පුරාවට ගොඩනගාගෙන ඇති ප්‍රතිරූපයත් උන්වහන්සේට සහය වනු ඇත. 2010 දී සරත් ෆොන්සේකා මහතා මෙන්ම විවිධ අදහස් දරන්නන් එක් වේදිකාවකට කැදවීමට උන්වහන්සේට හැකිවනු ඇත. නමුත් සිංහල බෞද්ධ බහුතරය මේ සම්බන්දයෙන් විරෝධාකල්පයක් දක්වනු ඇති බව මගේ හැගීමයි. බොදු බල සේනාවට සිංහල සමාජයෙන් ප්‍රතිරෝධයක් එල්ල වන්නේ යම් සේද එවැනිම ප්‍රතිරෝධයක් සෝභිත හිමියන්ටද එල්ල වනු ඇත. තවද දෙමළ සහ මුස්ලිම් ඡන්ද දිනා ගැනීමේදී බෞද්ධ භික්ෂූන් වහන්සේ නමකට විශාල අභියෝගයකට මුහුණදීමට සිදුවනු ඇත.

හිටපු අගවිනිසුරු ශිරාණි බණ්ඩාරනයක මැතිනිය මෙරට දේශපාලනය තුල ජනප්‍රිය වන්නේ ඇයට එරෙහිව ඉදිරිපත්වූ දෝෂාභියෝගයත් සමගය. පොදු අපේක්ෂක සටනේ සිටින දුර්වලම තේරීම වන්නේද ඇයයි. ඇයට කාලයක් තුල ගොඩ නගාගත් ප්‍රතිරූපයක් නොමැත. ඇය ජනප්‍රිය වන්නේ දූශන චෝදනාවක්ද සමගය. වසර ගනනක් පුරා යුධ හමුදාපති වරයා ලෙස විශිෂ්ඨ ප්‍රතිරූපයක් ගොඩ නගා ගෙන සිටි සරත් ෆොන්සේකා මහතා මෙන් නොව ශිරාණි බණ්ඩාරනයක ජනතාව අතරට යන්නේද බරපතල චෝදනාවක් සමගය තවද ඇය දැඩි ෆෙඩරල් වාදී අදහස් දරන්නියක වන බව මෙරට ජනතාව දනී. ඒකීය ලංකාවක් වෙනුවන් පෙනීසිටින ඒ වෙනුවෙන් තම ජීවිත පූජා කල ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ ෆෙඩරල් වාදීයකු තම අපේක්ෂකයා කර ගනු ඇතැයි සිතිය නොහැක.  

ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ නව නායක අනුර කුමාර දිසානායක මහතා මෙම පිරිස අතර සිටින ප්‍රභලම පොදු අපේක්ෂකයා යැයි සිතිය හැක එයට හේතුවක් ලෙස, ජ.වි.පෙ ට එරෙහිව කිසිදු දූශණ චෝදනාවක් එල්ල වී නොමැතී වීම හැදින්විය හැක. යුද්ධයට පෙර  සිදු කරන ලද මෝඩ දේශපාලන තීන්දුව නොවන්නට ජ.වි.පෙ දේශපාලන බලය මීට වඩා වැඩි වන්නට ඉඩ තිබුණි. එපමණක් නොව 2010 ජනාධිපතිවරණයේදී ෆොන්සේකා මහතාට තවත් ඡන්ද ප්‍රමාණයක් එකතු කරවාදීමට ජ.විපෙ හැකි වන්නට ඉඩ තිබුනි. තම ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරයේ හැසිරීමට හැරෙන්නට පසුගිය අවුරුදු 20 ඇතුලත ජනතා විරෝධයක් ජ.වි.පෙ ට එල්ල වූ බවට මට මතකයක් නැත. රාජපක්ෂ පාලනය කලකිරුනු අතිශය බහුතරයක් තම ඡන්දය ජ.වි.පෙ ට පල කිරීමට මැලිවනු ඇතැයි සිතිය නොහැක. නමුත් ඔවුන්ට කිසිදු ලෙසකින් තනිව මහින්ද රාජපක්ෂ පාලනය පෙරලා දැමිය නොහැක. එ.ජා.ප යේ සහය ජ.වි.පෙ අපේක්ෂකයකුට ලැබේ යැයි සිතිය නොහැක්කේ උපතින්ම මේ පක්ෂ දෙක අතර පවතින දරුණු ගැටුමයි.

අවසාන වශයෙන් කිව හැක්කේ මහින්ද රාජපක්ෂ පාලනයට එරෙහි බොදු අපේක්ෂක ලැයිස්තුවේ සිටින පස් දෙනාගෙන් ප්‍රභලම තෝරා ගැනීම් දෙක රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා සහ අනුර කුමාර දිසානායක මහතා යන්නයි. නමුත් එකිනෙකට නොගැලපෙන මතයන් දෙකක සිටින දෙපාර්ශවයක් එක් කිරීම ඉතා අසීරු කාරනාවකි. එබැවින් මීලග ජනාධිපතිවරණයට ප්‍රධාන පක්ෂ තුනෙන්ම අපේක්ෂකයන් ඉදිරිපත් වීමට ඇති ඉඩ වැඩිය. බෙදුනු වමේ ඡන්ද වලින් වැඩි වාසියක් අත් කරගත හැක්කේ එ.ජා.ප අපේක්ෂකයාටය. ජ.වි.පෙ විසින් නැවතත් එ.ජා.ප ට වාසි වන ලෙස හැසිරීමට සූදානම්දයි අප සිතා බැලිය යුතුය. නමුත් අප මතක තබා ගත යුතු කරුනනම් දේශාපාලනයේදී සිදුවිය නොහැකි දෙයක් නොමැති බවයි.

Sunday, July 13, 2014

විධායක ජනාධිපති ධුරය අහෝසි කිරීම හා ශ්‍රී ලංකාවේ දේශපාලන අනාගතය

අද හෙටම ජාතික මැතිවරණයක් එන ලකුණු පහලව ඇත. බොහෝ දුරට ඉඩ ඇත්තේ ජනාධිපතිවරණයක් පැවැත්වීමටය. 

මේ නිසා දැන්දැන්ම රටේ දේශපාලන තත්වය උනුසුම්කාරී මුණුවරකට අවතීර්ණ වෙමින් පවතී. පූජ්‍ය මාදුලුවාවේ සෝභිත හිමියන්, ප්‍රධාන විපක්ෂ කණ්ඩායම් සහ රජයේ පර්ශව කරුවන්ද පවතින දේශපාලන ක්‍රම්යේ වෙනසක් පිලිබදව අදහස් දැක්වීමට පටන්ගෙන ඇත. මෙහිදී ප්‍රධාන අදහස් 3 ක් දැකිය හැක.

1. විධායක ජනාධිපතිධූරය අහෝසි කර නැවතත් වෙස්ට්මිනිස්ටර් ක්‍රමයට යාම.
2. විධායක ජනාධිපති ධූරයේ ඇති අනිසි බලතල ඉවත් කර යම් පාලනයක් ඇති කිරීම.
3.විධායක ජනාධිපති ධූරය මෙලෙසින්ම පවත්වාගන යෑම.

මෙහි තුන්වන පාර්ෂවය එනම් මේ ක්‍රමය මෙලෙසින්ම පවත්වාගන යා යුතුයැයි කියන පිරිස. එයට හේතු වශයෙන් දක්වන්නේ. බෙදුම්වාදී යුද්ධය පරාජය කිරීමට හැකිවූයේ ජනාධිපති ධූරය පැවති බැවින් බවයි. එම නිසා රටේ ඉදිරි ආර්ථික සංවර්ධනය සදහාද විධායක ජනාධිපතිධූරය අවශ්‍ය බවයි. එම තර්කය 100% ක් සාධාරණ තර්කයක් නොවන බව මගේ හැගීමයි. විධායක ජනාධිපතිධූරයට පක්ෂ බහුතරයක් පිරිස ඔවුන්ගේ පෞද්ගලික දේශපාලන හා අර්ථික උවමනාවන් වෙනුවෙන් මිස යම් දේශපාලන දැක්මකින් මේ අදහස් ඉදිරිපත් කරන බව සිතීමට නොහැක.

ශ්‍රී ලංකාවේ විධායක ජනාධිපතිධූරය උපතින්ම, එක් පුද්ගලයකු වටා ඉතා විශාල බලයක් කේන්ද්‍ර කරවන්නාවූත් ප්‍රායෝගික තත්වයේදී කිසිවෙකුට වග නොකියන පාලකයකු බිහි කරවනු ලබයි. එවැනි ක්‍රමයක් දිගින් දිගටම පවත්වාගන යායුතු යයි පවසන්නේ නම් ඒ දේශපාලන මෝඩකමකි.

වෙස්ට්මිනිස්ටර් ක්‍රමයට නැවත යාම.

මේ ක්‍රමය වැඩි වශයෙන් යෝජනා කරන්නේ ශ්‍රී ලංකාවේ වාමාංශික පක්ෂ නායකයන් විසිනි. මෙරට කලින් පැවති පාර්ලිමේන්තු ක්‍රමය තුල මීට වඩා හොද දේශපාලන සංස්කෘතියක් පැවති බව අවිවාධයකින් තොරව පිලිගත යුතු කාරනාවකි. නමුත් නැවත වරක් අප විසින්ම අත්හැර දමන ලද ක්‍රමයකට යා යුතුද යන ප්‍රශ්නයට අප පිලිතුරු දිය යුතුය. ජනමතය ව්‍යවස්ථාදායකය තුල විකෘති වීම මෙම ක්‍රමයේ ඇති ප්‍රධානතම දුර්වල තාවයකි. කේවල ඡන්ද ක්‍රමය යටතේ මෙම ගැටලුව විශාල ලෙස පෙන්නුම් කෙරේ හොදම උදාහරණ වනුයේ 1970 හා 1977 මැතිවරණයන්ය. එබැවින් අප නැවත වරක් පැරණි ක්‍රමයට යායුතු යයි මා විශ්වාස කරන්නේ නැත.

විධායක ජනාධිපති ධූරයේ ඇති අනිසි බලතල ඉවත් කර යම් පාලනයක් ඇති කිරීම.

ප්‍රධාන වශයෙන් ජාතික හෙල උරුමයේ අදහස වන මෙම යෝජනාව අනෙක් ක්‍රම දෙකටම වඩා ප්‍රගතිශීලී අදහසක් ලෙස සැලකිය හැක. ඒකාධිපති ක්‍රමයක් ඇති කරනු ලබන විධායක ජනාධිපති ධූරය යම් පාලනයකට යටත් කිරීම මගින් රාජ්‍ය නායකයා හිතුවක්කාර ලෙස හැසිරීම පාලනය කිරීමට මෙම යෝජනාව ගෙන එනු ලබයි. මෙහිදි ජනාධිපතිපති වරයා සතු අමාත්‍යාංශ දැරීමේ බලය සීමා කිරීම වැනි දේ සම්බන්දව අවධානය යොමුවී ඇත. බොහෝ ප්‍රවේසමෙන් මේ පිලිබදව සලකා බැලිය යුතු බව මගේ විශ්වාසයයි. එහිදි දුර්වල විධායක ජනාධිපති ධූරක් සමගම ව්‍යවස්ථාදායකයද දුර්වල වීමේ හැකියාවක් ඇත. එවැනි ගැටලු මගහරවා ගැනීමට කටයුතු කල යුතුය.

රටක ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව කාලයත් අනුව පරිනාමය වෙමින් පැමිණිය යුතුය. එය අභ්‍යන්තර සහ භාහිර දේශපාලන සාදක අනුව සංවර්ධනය විය යුතුය. අප කල යුත්තේ නැවතත් පසුපසට ගමන් කිරීම නොවේ. ඕනෑම රාජ්‍යයක් පරිනත වන්නේ ජනතාවට අවශ්‍ය ප්‍රතිසංස්කරන සදහා ජනතාව විසින් කරනු ලබන බලපෑම්වල ප්‍රතිපලයක් ලෙසය.

මෙරට මුහුනදෙන ප්‍රධානතම ගැටලුව වන්නේ අද වනතෙක් ශක්තිමත් රාජ්‍යයක් ගොඩ නගා ගැනීමට නොහැකි වීමයි. අධිරාජ්‍යවාදී යුගයේදී බිදින ලද කශේරු නැවත ගොඩ නගා ගැනීමට නොහැකීවීමයි. අදටත් අපේ රටේ පාලනය වෙනස් කිරීමට විදේශයන්ගේ මැදිහත් වීම් බාලාපොරොත්තු වන තරමටම අප බංකොලොත්වී ඇත.

අප කලයුත්තේ නැවතත් අපගේ මුල සොයා ගැනීමයි. අප විසි අපටම ගැලපෙන අපේම දේශපාලන ක්‍රමයක් සොයා යා යුතුය. මෙරට අද අවශ්‍යව ඇත්තේ සියලු ජනතාවගේ අදහස් යෝජනා මත ගොඩ නැගුනු අපට ගැලපෙන පාලන ක්‍රමයකි. ඒ සදහා සියලු පක්ෂ එක්ව සකච්ඡා කර සම්මුතියකට එලඹිය යුතුව ඇත. එමගින් ශ්‍රී ලංකාවට ගැලපෙන ශ්‍රී ලාංකික අනන්‍යතාවයකින් යුත් පාලන ක්‍රමයක් ඇති කර ගත හැකි වනු ඇත. එ මගින් අද අප ජාතියක් ලෙස මුහුණදෙන ප්‍රශ්න රැසකට පිලිතුරු ලැබෙනු ඇත.

Sunday, January 6, 2013

ඒබ්‍රාහම් ලින්කන් තම, පුත්‍රයාගේ මුල් ගුරුතුමාට යවන ලද ලිපිය


ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ 16 වන ජනාධිපත් වරයා වූ ඒබ්‍රහම් ලින්කන්  තම පුතුගේ මුල් ගුරුවරයාට ලියනලද මේ ලිපිය අද දවසට ඉතා වැදගත් යයි සිතුනා. සාරධර්ම යටපත් කරමින් කෙසේ හෝ අනෙකා පරදා ජය ගන්නට කුඩා කල සිට දරුවන්ගේ මනස විකෘති කරන තරඟකාරී සමාජයට මේ ලිපියෙන් දෙන ගුරුහරු කම ඉතා වටිනා දෙයක්.

මුල් ගුරුතුමනි,


මගේ පුතාට කියා දෙන්න හැම මනුෂ්‍යයකුම සත්‍යවාදී සහ සර්ව සාධාරණ නොවන බව. නමුත් ඔහුට කියා දෙන්න හැම තක්කඩියකු, දුර්ජනයකු පාසා ම ගුණයහපත් වීරවරයකුත් මේ ලෝකයේ සිටින බව. ඒ කියන්නෙ හැම දෙනාම තක්කඩීන් නොවේ. තක්කඩීන් වාගේම, යහපත් උදවියත් සිටින බව මගේ පුතාට උගන්වන්න. සෑම ආත්මාර්ථකාමී දේශපාලඥයකු වෙනුවට රටේ සුබසිද්ධියට කැප වුණු යහපත් දේශපාලඥයකුත් ඉන්නා බව, මගේ පුතාට ඒත්තු ගන්වන්න. සෑම සතුරකු පාසා ම මිතුරෙකුත් සිටින බව මගේ පුතාට කියා දෙන්න. ඒ වගේම කියා දෙන්න නොමිලයේ කාගෙන් හරි කොහෙන් හරි ලැබෙන ඩොලර් පහට වඩා, තමාගේ දහඩිය මහන්සියෙන් උපයන ඩොලරය වටිනාකමින් වැඩි බව. ඒ බව ඔහුට ඒත්තු ගැන්වීමට කලක් ගතවන්නට පුළුවන් බව මා දන්නවා. නමුත් ඒ සත්‍යය ඔහුට උගන්වන්න.

 පරාජය විඳ දරාගැනීමටත්, ජයග්‍රහණය නිහතමානීව සතුටින් බුක්ති විඳීමටත් මගේ පුතට උගන්වන්න. ඇතැම් උදවිය ඊර්ෂ්‍යාකාරීව ඔහු යටපත් කරන්නට, ඈත් කරන්නට ක්‍රියා කරන විට ඒවා ගැන කලකිරීමෙන් තොරව සන්සුන්ව සිටිමින්, සිත යටින් සිනාසෙන්නට හැකි ශක්තිය, රහස ගැන ඔහුට උගන්වන්න. තමන්ගේ හයිහත්තිය පෙන්වා මිනිසුන් බියගන්වන්නට එන අය මේ ලොව පරාජය කිරීමට පහසුම අය බව ඔහුට අවබෝධ කරවන්න.

මුල් ගුරුතුමනි, ඔබට හැකි නම් පොතේපතේ ඇති චමත්කාරය පෙන්වා දෙන්න. එපමණක් නොව අහසේ සැරිසරන කුරුල්ලන්, හිරුරැසේ පියාඹන මීමැස්සන්, නිල්වන් කඳු බෑවුමක පිපී වැවෙන වන මල්, කියාපාන සදාතනික රහස ගැන ඔහුට නිවීසැනසිල්ලේ සිතන්නටත් ඉඩ හරින්න.

වංචා කිරීම, හොරමැරකම් කිරීමට වඩා පරාජයට මුහුණ දීම ගෞරවාන්විත බවත් අනෙකුත් අය කුමක් කීවත් තමන්ගේ අවංක අදහස් ගැන විශ්වාසය තබා ක්‍රියා කිරීම ඉතා වටිනා බවත් මුල් ගුරුතුමනි, ඔහුට වටහා දෙන්න.ඒ වගේම මුල් ගුරුතුමනි, මගේ පුතා පුරුදු පුහුණු කරන්න මෘදු මොළොක් මිනිසුන්ට මෘදු ලෙස සලකන්නටත්, රළු මිනිසුන්ට රළු ලෙස සලකන්නටත්. තමන් වටේ සිටින උදවිය කරන දෙය අන්ධානුකරණයෙන් පිළි නොගෙන තමාගේම බුද්ධිය මෙහෙයවා යුතුකම අයුතුකම තේරුම්ගෙන ක්‍රියා කිරීමේ ශක්තිය ඔහුට ලබා දෙන්න.සෑම කෙනෙකුටම සවන් දීමට ඔහුට උගන්වන්න. එහෙත් ඔහු අසන දෙය සත්‍යය අනුව කිරා මැන බලා හොඳ දේ පමණක් ගන්නට ඔහුට හැකියාව ලබා දෙන්න. කඳුළු සැලීම ලැජ්ජාවට කරුණක් නොවන බවත් ඔහුට කියා දෙන්න. හැම දෙයකම වැරදි සොයන්නන් ගණන් නොගැනීමටත්, මිහිරි චාටු බස් දොඩන්නන් ගැන පරිස්සම් වන්නටත් ඔහුට කියා දෙන්න. තමන්ගේ හිතේ ශක්තිය වැඩිම මිලට ඉල්ලන්නන්ට විකුණුවත්, තමන්ගේ හදවත සදහා කිසි විටෙකත් මිලක් නො ඉල්ලන්නට ඔහුට උගන්වන්න. බොරු ඝෝෂාවල් කරන සෙනඟ මධ්‍යයේ කන් පියාගෙන ඉන්න ඔහුට ධෛර්යය දෙන්න. නමුත් සත්‍යය යයි පිලිගන්නා දේ වෙනුවෙන් ධෛර්යවත්ව සටන් කරන්නට ඔහුට උගන්වන්න.

මුල් ගුරුතුමනි, ඔහුට මෘදු ලෙස සලකන්න. නමුත් ඔහු හුරතල් කරන්නට එපා. වනේ හොදින් තැනිය හැක්කේ ගින්නෙන් රත්වූ විට බව ඔහුට පැහැදිලි කරන්න. ඒ නිසා ජීවිත ගමනේ දී තමාට හැඩි දැඩි රෂ්මියක් දැනුණොත්  එයින් තේරුම් ගන්නට සලස්සවන්න, ඔහු කාටවත් යටත් කරන්න බැරි මිනිසෙකු හැටියට, දියුණු වීමට ඒ අත්දැකීම ප්‍රයෝජනවත් වන බව.

ධෛර්යවත් ව දරාගත යුතු නිර්භීතකමට අවශ්‍ය ඉවසීම ඔහුට තිබිය යුතුය. හැම විටම තමා ගැන උදර උසස් විශ්වාසයක් ඇති කරන්නට ඔහුට උගන්වන්න. මුළු මහත් මිනිස් වර්ගයා ගැනම එබඳු විශ්වාසයක් ඇති කරගන්නට පුළුවන් වන්නේ එහෙම කළොත් පමණයි. එහෙත් ඔහුට මේ කියන අධ්‍යාපනය ලබා දීම බැරෑරුම් කාර්‍යයක් බව බව මා දන්නවා. ඒ නිසා මුල් ගුරුතුමනි. ඔබට හැකි හැම දෙයක්ම මගේ දරුවා වෙනුවෙන් මේ ආකාරයට කරන්න. එපමණයි, මගේ දරුවා ඒ අයුරු පන්නරය ලබන බව මට විශ්වාසයි.


ඒබ්‍රහම් ලින්කන්

උපුටා ගැනීම: නොහඳුනන ලින්කන් - ඒබ්‍රහම් ලින්කන් චරිතාපදානය | පරිවර්තනය : ගාමිණී කුමාර විතාන |

Sunday, December 30, 2012

එදා මෙදා තුර - සනත් නන්දසිරි




එදා මෙදා තුර කදුලට විවරවු
දෑස් පියන්පත් කවුළු වසා
ලයේ තලාගිය ‍සෙනේහයේ සුව
සිනා පිරුණු රත් දෙතොල් වසා.....
මිලාන වී ගිය - රෝස කුසුම් පෙති
කම්මුල් සුදුමැලි පාට පොවා
දෑත ලයේ බැද අවසන් ගමනට
සොදුරිය මට‍ නොකියාම ගියා.....

දෑස් කවුළු පත් පලා කදුලු කැට
වෑහෙද්දී මගෙ දෑස් අගින්
කාත් කවුරුවත් වෙතත් හිතයි මට
පාත් වෙන්න ඔය මුවට උඩින්
ඈත්ව යන්නට - සමුගෙන කදුලක්
ඔබෙ මුව දොවතත් සුවඳ පැනින්
මාත් මගේ හිතටත් ඔබ සුවඳයි
ඈත් නොවේමයි ඒ සුවදින්.....

එදා මෙදා තුර කදුලට විවරවු
දෑස් පියන්පත් කවුළු වසා
දෑත ලයේ බැද අවසන් ගමනට
සොදුරිය මට‍ නොකියාම ගියා.....

ඊයේ ඉපදී අද මිය යන්නට
පෙරුම් පුරාගෙන උපන් ලයේ
හීයේ වේගෙන් අහස උසට බැඳි
ආදර ලෝකය හෙටත් තියේ.....
ඒත් ඉතින් ඒ - සොදුරියෙ ඔබ නැත
ඇයිමේ ‍ලොව මා තනිව ගියේ
ආයේ දවසක එක හිත් ඇත්නන්
මේ අපි ඉපදෙමු එකට ප්‍රියේ.....

එදා මෙදා තුර කදුලට විවරවු
දෑස් පියන්පත් කවුළු වසා
ලයේ තලාගිය ‍සෙනේහයේ සුව
සිනා පිරුණු රත් දෙතොල් වසා.....
මිලාන වී ගිය - රෝස කුසුම් පෙති
කම්මුල් සුදුමැලි පාට පොවා
දෑත ලයේ බැද අවසන් ගමනක
සොදුරිය මට‍ නොකියාම ගියා.....